جزوه جامع معانی اشعار فارسی پایه دهم نصرالله احمدی مهر

جزوه جامع معانی اشعار فارسی پایه دهم نصرالله احمدی مهر

جزوه جامع معانی اشعار فارسی پایه دهم نصرالله احمدی مهر

ستایش

۱-سخنم را به نام ان خداوندی اغاز میکنم که آفریننده ی آسمان هاست.خداوندی که از مشتی خاک انسان را افریده است.

۲-پروردگارا فضل خودت را کمک و یاور ما قرار بده و با رحمتت به کار و کردار ما توجه کن.

۳-پروردگارا تو روزی دهنده ی همه ی موجودات اشکار و پنهان  مجازا همه ی موجودات هستی.تو افریننده ی هر انسان دانا و نادان (مجازا همه ی انسان ها )می باشی.

۴-پروردگارا چه خوش است سخن گفتن من از توست (سبب قدرت گویایی من است)تو ظاهر و باطن من هستی .

۵-پروردگارا وقتیهنگام بهار اشکار می شوی (زیبایی و سرسبزی بهار)به راستی مثل این است که از چهره ات روبند و نقاب را برداشتی و ان را به همگان نشان دادی.

۶-پروردگارا اگر روشنایی چهره ی زیبایت را بر جهان بتابانی تصویرها و نشانه های شگفت اور و تازه ای رسم میکنی.

جزوه دست نویس

۷-پروردگارا گل به سبب ارزومندی و دل بستگی به تو در بهار شکوفا می شود و به علت اشتیاق به تو رنگ هایش شمردنی نیست.

۸-پروردگارا هر ستایش ئ توصیفی که در وصف تو بگویم تو برتر از ان هستی من مطمعن هستم که بی تردید جان جان ها هستی.

۹-خداوندا اندیشه ی اندک من از درک بزرگی تو ناتوان است (من درباره ی شکوهمندی و جایگاهت هیچ سخنی نمی توانم بگویم)و فقط تو به رازهای افرینش اگاهی داری(تنها خودت می دانی که چگونه تو را باید وصف کرد.)

درس یکم(چشمه)

۱-چشمه ای جوشان خودنما و تندرو از زیر تخته سنگی جاری شد.

۲-چشمه گاه مانند صدف بر اثر خروشندگی دهانش کف الود می شد و گاهی چون تیری که به سوی هدف می رود راست و سریع به پیش می رفت.

منبع:ایتا,کانال تدریس یار دهم