جزوه کنکوری آرایه های ادبی فارسی پایه دوازدهم

جزوه کنکوری آرایه های ادبی فارسی پایه دوازدهم

جزوه کنکوری آرایه های ادبی فارسی پایه دوازدهم

جزوه کنکوری آرایه های ادبی فارسی پایه دوازدهم را در این بخش برای کمک به سطح دانش و اطلاعات شما عزیزان ارائه می دهیم.

به خاطر داشتم که چون درخت گل رسم، دامنی پر کنم هدیه اصحاب را.
استعاره از جمال حق.

چون برسیدم بوی گلم چنان مست کرد که دامنم از دست برفت.
استعاره از تجلیات حق.

یک دم غریق بحر خدا شو،گمان مبر / کز آب هفت بحر، به یک موی تر شوی
استعاره از معرفت حق

ناله مرغ اسیر این همه بهر وطن است/ ملک مرغ گرفتار قفس همچو من است
ناله استعاره از شعر شاعر /مرغ اسیر استعاره از خود شاعر

خانه ‌ای کاهو شود از دست اجانب آباد/ز اشک و ویران کنش آن خانه که بیت الحزن است
استعاره از وطن

ای دیو سپید پای در بند/ ای گنبد گیتی ای دماوند
آوردن ای بای دیو و گنبد: تشخیص /دیو سپید و گنبد گیتی: استعاره از کوه دماوند

از سیم به سر یکی کله خود/ ز آهن به میان یکی کمربند
سیم: استعاره از برف روی کوه/ کمربند آهنی: استعاره از صخره های تیره رنگ میان کوه

تا وارهی از دم ستوران / وین مردم نحس دیو مانند
ستوران: استعاره از مردم نادان

با شیر سپهر، بسته پیمان/ با اختر سعد کرده پیوند
شیر سپهر استعاره از خورشید

تو قلب فشرده زمینی / از درد ورم نموده یک چند
ورم: استعار از برآمدگی کوه

تا درد و ورم فرو نشیند /کافور بر آن ضماد کردند
کافور: استار از برف

شو منفجر ای دل زمانه / وان آتش خود نهفته مپسند
آتش استعاره از خشم و نفرت

پنهان مکن آتش درون را/ زین سوخته جان شنو یکی پند
آتش: استعاره از خشم و نفرت

ای مادر سر سپید، بشنو /این پند سیاه بخت فرزند
مادر: استعاره از دماوند

برکش زسر این سپید معجر / بنشین به یکی کبود آورند
سپید معجر: استعاره از برف است

بفکن ز پی این اساس تزویر/ بگسل زهم این نژاد و پیوند
اضافه استعاری

برکن زین این بنا که باید/ از ریشه بنای ظلم برکند
بنا در مصرع اول: استعاره است.