چرا با وجود درس خواندن نتیجه ای نمیگیریم؟

گر صبر کنی ز آزمون حلوا سازی

برخی کارها هستند که دیر بازده‌اند. مثل ورزش کردن، ساز زدن و درس خواندن. آیا می‌شود که به کلاس پیانو بروید و بعداز ۲ ماه تمرین در تالار بزرگ شهر کنسرت تکنوازی پیانو برگزار کنید!؟ معلوم است که نمی‌شود خودتان هم چنین توقعی ندارید. خوب درس خواندن هم همینگونه است. دانش‌آموزی که ۲ ماه است به مفهومی خواندن روی آورده است و در پایه‌های دوم و سوم، ربع نگاهی هم به آزمون سراسری نداشته است، در دروس پایه اشکالات عمده دارد و … باید این حقیقت را بپذیرد که برای رسیدن به رتبهها و ترازهای برتر در آزمون، باید صبرو حوصله داشته باشد. ممکن است قدری سختی بکشد اما با صبر و شکیبایی و توکل به خداوند متعال لازم است به تلاش خستگی ناپذیر خود ادامه دهد. او باید به جای فکر کردن به نتیجه‌ی کلی آزمون، به نتایج تک تک درسها و تراز آنها توجه کند. همین که پیشرفت می‌کند باید به آینده و خصوصاً بعد از تعطیلات فروردین خوشبین باشد. یادتان باشد آنهایی که جرأت شکستهای بزرگ را دارند به پیشرفت های بسیار بزرگی هم دست پیدا می‌کنند.

رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود!

یک هفته زندگی زیباست با تمام توان درس می خوانید. بعد یک کسی، یک جایی، یک چیزی، می‌گوید یا یک چیزی یک جایی اتفاق میافتد. یکباره خالی میشوید و می‌فهمید زندگی چقدر نازیباست و نالهی «این شد زندگی » سر می‌دهید و پس از آن به کما میروید، بعد از یک هفته وجدان درد می‌گیرید و دوباره شروع به خواندن میکنید. این یعنی مدام شل و سفت کردن، درس خواندن هم مثل آش درست کردن مراحلی دارد. وقتی می‌خواهید آش درست کنید، اول باید سبزیجات را بشویید و بعد از آماده کردن حبوبات و رشته و… آنها را روی اجاق بگذارید تا خوب جا بیفتد.